Του Στρατή Μαζίδη
Αναφέρθηκε στην περιοχή που βρίσκεται το σπίτι του, στο πως ο ίδιος και οι γείτονες φροντίζουν για την καθαριότητα τόσο των ιδιοκτησιών τους, όσο επίσης των ευρύτερων χώρων αλλά και των κοντινών τους ακτών αλλά και στο πως κάποιοι άλλοι την ίδια ώρα σε νέες οικοδομές εκτός πόλης μαζεύουν σειρά από μπάζα και εύφλεκτα υλικά τα οποία δεν απομακρύνουν, με αποτέλεσμα ένας δυνατός αέρας να σκορπίσει σκουπίδια στην περιοχή τα οποία πολλές φορές καταλήγουν στη θάλασσα.
Μου διηγήθηκε με παράπονο πόσες φορές ο ίδιος και οι γείτονές του καθαρίζουν την παραλία και πως οι επισκέπτες τη ρυπαίνουν.
Μεταφέρω ένα μέρος από το μήνυμά του:
Το θέμα είναι η προστασία του περιβάλλοντος και όχι προσωπικά εμείς.
Χαρτιά και σακούλες τα οποία καταλήγουν στην θάλασσα
Είναι η ατομική ευθύνη μυών των ίδιων ως πολίτες αυτού του τόπου και όχι η δημοτική αρχή που συλλέγει τα Απορρίμματα από τους κάδους
Εμείς που θέλουμε καθαρή την ακτή αλλά αφήνουμε τα αποτσίγαρα.
Εμείς που θέλουμε καθαρή την ακτή και πετάμε από το παράθυρο το σακουλάκι από τα γαριδάκια, που αφήνουμε τις σακούλες από την κόλλα πλακιδίων, τα κουτιά από τις πρίζες και τους διακόπτες έρμαια στον αέρα να τα μεταφέρουν εκεί που θα γκρινιάζουμε την έλλειψη καθαριότητας και θα ζητήσουμε το λόγο από την δημοτική αρχή και από άλλους συνανθρώπους μας
Αν πας βόλτα μέχρι τον Μπούρο τα δεις σε πολλά σημεία ανάλογη κατάσταση.
Και πράγματι είδα.
Αλήθεια, τι νόημα έχει να καθαρίζεις όταν ο άλλος ρυπαίνει ενώ μπορεί απλά να το αποφύγει; Είτε μιλάμε για μπάζα οικοδομής είτε για τα απομεινάρια μιας επίσκεψης στην παραλία;
Στη συνέχεια σκέφτηκα μήπως είμαστε υπερβολικά αυστηροί και εκεί πήρα αμέσως την απάντησή μου.
Σε οικοδομή στο κέντρο της Καρύστου, υπάρχει ένα big bag με αμμοχαλίκι το οποίο το συνεργείο έχει καλύψει με μουσαμά. Άρα υπάρχει τρόπος.
Την άλλη μέρα περπατώντας προς τη Δυτική Παραλία με προσπερνά ένα όχημα. Ο οδηγός αμέριμνος βγάζει το χέρι έξω και πετά από ένα χαρτί που είχε κάνει μπαλάκι. Τόσο απλά.
Είναι αυτά τα χαρτάκια, όπως εκείνα τα κουτάκια ενεργειακών ποτών και διάφορα άλλα σκουπίδια που βλέπουμε κολυμπώντας στον πάτο της θάλασσας και μάλιστα σε απόσταση από την ακτή. Να λοιπόν πως καταλήγουν εκεί, εμείς κάνουμε τα πρώτο βήμα και το δεύτερο ο άνεμος. Αν ήμασταν περισσότερο ευαίσθητοι και υπομονετικοί δε θα συνέβαινε αυτό. Βέβαια αυτή η κατάσταση δε δημιουργείται εξαιτίας των πολλών, αλλά εκείνων των όσων λίγων χρειάζεται.
Στον αντίποδα πρέπει και η πολιτεία να βοηθήσει. Τα τελευταία χρόνια έγιναν βήματα στην Κάρυστο με ανακοινώσεις για την καθαριότητα, απομάκρυνση των απορριμμάτων από τους κάδους στην παραλία τα Σαββατοκύριακα κ.ο.κ. αλλά πάντα εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο. Πχ το κουφάρι του Murat Baba πρέπει κάποια στιγμή να απομακρυνθεί από εκεί που βρίσκεται, το οποίο κακώς δε διαλύθηκε εξαρχής. Ο Δήμος Καρύστου μπορεί να τοποθετήσει περισσότερες πινακίδες κατά μήκος των ακτών ζητώντας παράλληλα και τη συνδρομή των επιχειρηματιών. Ενδεχομένως να μπορούσε να αναζητήσει συνεργασία με την Περιφέρεια για διάφορα περιβαλλοντικά προγράμματα.
Εν κατακλείδι, η Κάρυστος είναι όμορφη αλλά για να παραμείνει, χρειάζεται κι η δική μας συνδρομή. Μια δεύτερη σκέψη σε όσους πετούν το χαρτάκι, αφήνουν το αποτσίγαρο ή δεν απομακρύνουν άχρηστα αλλά εύφλεκτα υλικά από ιδιοκτησίες που σε μια πιθανή πυρκαγιά θα παίξουν το ρόλο τους, είναι μια καλή αρχή. Στο κάτω κάτω ο δημόσιος χώρος αποτελεί κοινή περιουσία όλων μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.