Τα σπασμένα γυαλιά στο λιμάνι, δείγμα μιας ραγισμένης νοοτροπίας

Από τα απλά και καθημερινά συμβάντα μπορεί κανείς να εξάγει σημαντικά συμπεράσματα οδηγούμενος σε ερμηνείες ευρύτερων καταστάσεων. Χθες το βράδυ προσέγγισε στο λιμάνι το γιωτ LADY ELLEN II. Αμέσως συγκεντρώθηκε αρκετός κόσμος μιας και τα τελευταία χρόνια δε βλέπουμε συχνά "μεγάλα" πλοία να έρχονται στην Κάρυστο.

Του Στρατή Μαζίδη

Το γιώτ δυσκολεύθηκε πολύ να προσδέσει. Ο πλοίαρχός του, αρχικά φάνηκε πως πήγε να το στριμώξει κάπου που δε χωρούσε και μετά σε μια θέση με άπλετο χώρο, χρειάστηκε κάμποση ώρα, να πέσει στραβά, να προκληθεί αναστάτωση με ιστοπλοϊκό που δεν ενοχλούσε κανέναν κι αυτό διότι στο ELLEN δεν μπόρεσαν να λασκάρουν τον ένα κάβο, να τραβήξουν τους άλλους δύο και να τελειώνει ιστορία. Και τελικά κατάφερε να πέσει στραβά!


Εδώ πρέπει να σημειώσουμε την παντελή απουσία του λιμενικού σώματος. Υποτίθεται ότι παρακολουθούν το AIS, έχουν την ευθύνη της περιοχής και έρχεται ένα πλοίο σχεδόν 50 μέτρων (λίγο μικρότερο δηλαδή από το ΚΑΣΤΡΙΑΝΙ -μοιάζουν μάλιστα λίγο στο πλάι και πλώρα - που ερχόταν κάποτε στην Κάρυστο), δεν έπρεπε να κατέβει ένας άνθρωπος; Δηλαδή το Λιμεναρχείο Καρύστου είναι μόνο για να καταδιώκει άμαξες, να πουλά κάρτες και να πατά την κόρνα για να φύγουν τα αυτοκίνητα; 

Αν ήταν έστω ένας λιμενικός, το γιωτ θα είχε αναγκαστεί να μανουβράρει σωστά, να μην παρενοχλήσει το παρακείμενο ιστιοφόρο και να δείξει πως το λιμάνι δεν πάει στον αυτόματο. Αντί του λιμενικού, παρενέβησαν διάφοροι, προσβλέποντας άλλωστε στην αποβίβαση των επιβατών, που όμως με βάση το πρωτόκολλο του σκάφους δεν μπορούν να είναι πάνω από 11. Σε έναν εξ αυτών, το πλήρωμα δώρησε ένα μπουκάλι κρασί. Ο άνθρωπος φεύγοντας βλέπει να του πέφτει η σακούλα με το μπουκάλι, να σπάει και γεμίζει τον τόπο κρασιά και γυαλιά. Ωστόσο ενώ είπε ότι θα γυρίσει να τα μαζέψει, ουδέποτε επέστρεψε μολονότι δεν είχε ιδιαίτερη δουλειά. Αντίθετα είχε πολλούς λόγους να σπεύσει να μαζέψει τα σπασμένα γυαλιά χώρια το γεγονός πως από εκεί περνούν ποδήλατα και μικρά παιδιά. Τελικά ένας άλλος πήγε και απομάκρυνε τα κομμάτια με κίνδυνο να κοπεί ο ίδιος βάζοντάς τα κοντά στο στύλο. Όταν ξαναπέρασα αργά από το σημείο, τα γυαλιά ήταν ακόμη εκεί.

Οι δύο παραπάνω συμπεριφορές δείχνουν μια νοοτροπία και προσέγγιση της καθημερινότητας - λειτουργίας της πόλης που δε βοηθά.

Μοιράσου στο Google Plus

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.