Η πιο σκοτεινή ώρα του καθενός μας

sandid / pixabay
Όσοι αποφάσισαν να επισκεφθούν αυτό το τριήμερο το θερινό κινηματογράφος "Σίνε Αύρα" για να παρακολουθήσουν το "The Darkest Hour" έκαναν μάλλον μια πολύ καλή επιλογή. Ο εξαιρετικός Γκάρι Ολντμαν που τον έχουμε συνηθίσει σε διαφορετικούς ρόλους, μεταμορφώθηκε σε αυτό που λέει το όνομά του (old man) αποδεικνύοντας με την ερμηνεία του πόσο άξιζει το χρυσό αγαλματίδιο.

Του Στρατή Μαζίδη

Ο Ολντμαν αναπαριστά εξαιρετικά τον Ουίνστον Τσώρτσιλ στα κρίσιμα πρώτα εικοσιτετράωρα που ανέλαβε την πρωθυπουργία μιας χώρας έτοιμης να συνθηκολογήσει με το Χίτλερ. Η ταινία όμως δεν έχει μόνο χαρακτήρα ιστορικής καταγραφής των γεγονότων. Άνετα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι βρίσκει μια αέναη ανταπόκριση σχεδόν σε όλα τα επίπεδα της ζωής, πολιτικό, κοινωνικό και προσωπικό. Ήταν σίγουρα μια καλή επιλογή του ιστορικού σινεμά για όποιον θέλει να πάρει κάτι φεύγοντας μαζί του όταν τελειώσει το έργο. 

Ο καθένας μας έχει τις πιο σκοτεινές του ώρες κι αυτές είναι οι κρίσιμες αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε έχοντας μπροστά μας την εύκολη που δε μας τιμά και τη δύσκολη. Αυτό είχε και ο Τσώρτσιλ εκείνη την περίοδο. Η πιο σκοτεινή του ώρα, ενός πολιτικού που έπινε τακτικά καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας και του καταμαρτυρούσαν παλαιότερες αστοχίες, εκινείτο συνειδησιακά ως εκκρεμές ανάμεσα σε αυτό που πίστευε και εκείνο που ήθελαν να του επιβάλλουν. 

Επίσης στο έργο βλέπουμε την αξία της υποστήριξης. Τόσο από τον κύκλο μας, εν προκειμένω την αφοσιωμένη σύζυγο του Βρετανού πρωθυπουργού, όσο και ευρύτερα. Η ζωή τελικά είναι ένας δρόμος με πολλές ανηφόρες, κατηφόρες, παγίδες και ευθείες. Ο Τσώρτσιλ με τα πάθη και τα λάθη του, ήταν εκείνη την περίοδο ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μην παραδοθεί ολοκληρωτικά η Ευρώπη στο φασισμό. Η χαρακτηριστική του φράση, την οποία ερμήνευσε πιστά ο Ολντμαν, αποτελεί ένα γενικότερο κανόνα της ζωής: τα έθνη που έπεσαν μαχόμενα, αναγεννήθηκαν αλλά εκείνα που συνθηκολόγησαν, εξαφανίστηκαν δια παντός.

Εν κατακλείδι όλοι έχουμε τις πιο σκοτεινές μας ώρες. Καλούμαστε να λάβουμε κρίσιμες αποφάσεις. Το σωστό από το λάθος, το λιγότερο κακό ή το περισσότερο καλό. Όλα αυτά που κουβανείς μες την ψυχή σου όπως θα έλεγε κι ο Καβάφης. Η πίστη, η επιμονή, η υπομονή και μερικά κρίσιμα λεπτά που μπορούν να αλλάξουν κάθε φορά το ρου της ιστορίας, είτε μιας χώρας, είτε ενός ανθρώπου.

Ο Τσώρτσιλ πρώτα ύψωσε την ψυχολογία τη δική του και του λαού του. Όλα τα υπόλοιπα ακολουθήσαν νομοτελειακά.

Μοιράσου στο Google Plus

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.