1971-1972 ολοκληρώνεται το ξενοδοχείο ΑΠΟΛΛΩΝ και μια άλλη εποχή φαινόταν πως ξεκινούσε για την Κάρυστο

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 υπήρχε μια σειρά σημείων που ήθελε την Κάρυστο να βλέπει μπροστά της ένα λαμπρό τουριστικό μέλλον. Νέες ξενοδοχειακές μονάδες ενώ η πόλη βρισκόταν σε πολύ καλή θέση στον ακτοπλοϊκό χάρτη της εποχής.

Του Στρατή Μαζίδη

Τρία πλοία ένωναν εκείνη την περίοδο την Κάρυστο με τη Ραφήνα. Το "Πόρτο Λάφια", το "Θάσος" και το "Έλενα Π", το οποίο συνέδεε την πόλη και με την Ανδρο. Εν συνεχεία τη θέση του πήρε το "Κατερίνα" που όμως δε συνέχιζε προς τις Κυκλάδες.

Ταυτόχρονα όμως νέες τουριστικές μονάδες έκαναν την εμφάνιση τους. Το ξενοδοχείο ΑΠΟΛΛΩΝ όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες άνοιγε τις πόρτες του. Και σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον κ. Σπύρο Γεωργίου που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τις φωτογραφίες του. Μακάρι να βρεθεί κι άλλος κόσμος με υλικό και να μπορέσουμε να καταγράψουμε την ιστορία.

Το ΑΠΟΛΛΩΝ ήταν ένα επιβλητικό ξενοδοχείο προδιαγραφών. Δεν ήταν όμως το μόνο. Την ίδια περίπου εποχή χτίστηκε το ΑΜΑΛΙΑ στην άκρη του Μπούρου, το οποίο διέθετε και καμπάνες. Είχε συμβεί να μείνουν εκεί οικογενειακοί φίλοι και έχω ακούσει τις καλύτερες περιγραφές. Να θυμίσουμε ακόμη το KARYSTOS BEACH λίγο πριν το ΑΜΑΛΙΑ. Επίσης μέσα στην πόλη, εκτός από το ΚΑΡΥΣΤΙΟΝ εμφανίστηκαν το ΑΛΣ και ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ.

Καινούρια ξενοδοχεία, καλά ξενοδοχεία και πλοία. Ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Το ΑΜΑΛΙΑ έκλεισε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το KARYSTOS BEACH το ίδιο. Αν θυμάμαι καλά άνοιξε ξανά για κάποια χρόνια κάπου στις αρχές του 1990. Ο ΑΠΟΛΛΩΝ επίσης είχε κλείσει κι αυτός για αρκετά χρόνια στη δεκαετία του 1980.

Τα πλοία περιορίστηκαν. Το λιμάνι δεν αναπτύχθηκε όπως έπρεπε. Τελικά έφυγαν κι αυτά. Κάπου, κάπως το χάσαμε. Ίσως δεν υπήρχε πλάνο, μπορεί να περιμέναμε ότι οι καλές υποδομές και η ασύγκριτη ομορφιά της περιοχής, αρκούν από μόνες. Αποδείχθηκε πως όχι. Το παράδοξο είναι πως με το πέρασμα του χρόνου δημιουργήθηκε το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, οι πέριξη αυτοκινητόδρομοι, επεκτάθηκε το λιμάνι της Ραφήνας και αναπτύχθηκε εκείνο του Λαυρίου.

Ίσως όμως μέρες που είναι, κάνοντας και μερικές βουτιές στην ιστορία εκτός από τη θάλασσα, να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τη χαμένη συνταγή. Να δούμε τι παραλείψαμε. Να το διορθώσουμε. Τι ήταν εκείνο που έκανε τα καράβια μας να έρχονται κάθε μέρα γεμάτα με χαρούμενους ανθρώπους. Ακόμη και σήμερα, δρώμενα και δράσεις της Καρύστου δείχνουν ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια.





Μοιράσου στο Google Plus

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.